การต่อต้านริ้วรอยเป็นสินค้าที่ขายง่ายที่สุดในโลก
ปลายเดือนมิถุนายน ฉันได้นั่งสนทนาเกี่ยวกับนางแบบสามคนซึ่งอายุเกิน 50 ปี เกี่ยวกับอายุและความงาม “เราต้องการตัวแทนของฤดูใบไม้ผลิ ฤดูร้อน ฤดูใบไม้ร่วง และฤดูหนาว” Paulina Porizkovaนางแบบชาวสวีเดนคนหนึ่งประกาศ นางแบบยัสมิน วอร์ซามีพูดถึงการชราภาพถือเป็นสัญญาณแห่งปัญญาในประเทศบ้านเกิดของเธอในโซมาเลีย เจสสิก้า ครู ล หัวหน้าบรรณาธิการของ Allure ผู้ดำเนินการอภิปราย ได้เสนอการตัดสินใจที่มีการเผยแพร่อย่างกว้างขวางของนิตยสารเมื่อ5 ปีที่แล้ว เพื่อตัดคำว่า “การต่อต้านวัย” ออกจากหน้าต่างๆ “คุณจะต่อต้านชีวิตได้อย่างไร” เธอถาม.
การประชุมอภิปรายที่จัดขึ้นโดยสถาบัน Aspen นั้นควรจะเป็นประเด็นที่ผู้หญิงควรได้รับการขอร้องให้มีคนเห็น ไม่ว่าพวกเขาจะอายุเท่าไหร่ และสังคมก็จำเป็นต้องยอมรับความงามทุกรูปแบบ ไม่ว่าใครจะเกิดวันไหนก็ตาม แต่ความรู้สึกไม่สบายเล็กน้อยกับหลักฐานก็ชัดเจน Christie Brinkleyกล่าวถึงริ้วรอยเฉพาะที่รบกวนจิตใจเธอหลายครั้งและขั้นตอนที่เธอดำเนินการเพื่อลดรอยเหี่ยวย่น ผู้ร่วมอภิปรายทุกคนยอมรับอย่างน้อยถึงความอยากทำงานให้เสร็จ และปัญหาที่คุณ “อับอายถ้าคุณทำ ละอายถ้าคุณไม่ทำ” ตามที่ Porizkova กล่าว ฉันคิดว่าอาจถึงเวลาที่จะเริ่มมองหาสารตัวเติม
เราได้เรียนรู้ที่จะแกล้งทำเป็นเฉลิมฉลองให้กับผู้หญิงที่มีอายุมากกว่า แต่เราไม่ได้เรียนรู้ที่จะยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติกับผิวของพวกเธอ เรายกย่องผู้หญิงที่มีอายุมากกว่าแต่ไม่ใช่ใบหน้าที่ไม่ถูกแทรกแซง สิ่งนี้เป็นเชื้อเพลิงให้กับอุตสาหกรรมเครื่องสำอางและสกินแคร์มูลค่าหลายพันล้านดอลลาร์ที่อุทิศตนเพื่อช่วยเหลือผู้คน ซึ่งส่วนใหญ่เป็นผู้หญิง ให้คงความอ่อนเยาว์อยู่เสมอ หรือมากกว่านั้น พยายามทำตัวให้เป็นแบบนั้น ตามข้อมูลจาก Euromonitor International ตลาดต่อต้านวัยเติบโตจาก 3.9 พันล้านดอลลาร์ในปี 2559 เป็น 4.9 พันล้านดอลลาร์ในปี 2564 ในสหรัฐอเมริกาเพียงประเทศเดียว ตลาดต่อต้านริ้วรอยแห่งวัยทั่วโลกเปลี่ยนจาก 25 พันล้านดอลลาร์เป็นเกือบ 37 พันล้านดอลลาร์ในช่วงเวลาเดียวกัน
“การต่อต้านริ้วรอยน่าจะเป็นคำมั่นสัญญาที่ได้รับความนิยมและยาวนานที่สุดสำหรับแบรนด์ผลิตภัณฑ์ดูแลผิวหรือแบบฉีด” เจสสิก้า เดฟิโน นักเขียนด้านความงามและผู้เขียนThe Unpublishableกล่าว จดหมายข่าวที่เน้นด้านมืดของอุตสาหกรรมความงามกล่าว “เยาวชนเป็นเป้าหมายสูงสุด และเห็นได้ชัดว่าสะดวกมากสำหรับอุตสาหกรรม เพราะมันเป็นเป้าหมายที่เป็นไปไม่ได้”
แพทย์ผิวหนังกล่าวว่าสิ่งนี้หลายอย่างเป็นเรื่องหลอกลวงและไม่ได้ผล หลายบริษัทล้มเหลวในการสำรองคำกล่าวอ้างในการย้อนเวลาไปข้างหน้า และผลิตภัณฑ์บางอย่างก็อาจทำให้ผิวหนังระคายเคืองและทำให้มันเสี่ยงต่อองค์ประกอบต่างๆ มากขึ้น ไม่น้อยไปกว่านี้ แต่ถึงแม้ผลิตภัณฑ์ที่สร้างความแตกต่างได้จริง ไม่ว่าจะเป็นครีมกันแดดที่พยายามชะลอการทำลายผิว หรือเรตินอลเพื่อพยายามลดเลือนริ้วรอยมีจำนวนจำกัดจริงๆ ที่พวกเขาสามารถทำได้ นักการตลาดทราบดีว่าผู้บริโภคบางรายจะใช้เงินเป็นจำนวนมากโดยหวังว่าพวกเขาจะทำทุกอย่าง และจะทำต่อไปอีกหลายปี
นาทีที่ผู้หญิงอายุ 20 ปี (และในบางกรณีอาจอายุน้อยกว่า) พวกเขาบอกว่าพวกเขากำลังแข่งกับเวลาที่พวกเขาถูกกำหนดให้แพ้ และถึงกระนั้น พวกเขาก็ยังได้รับการสนับสนุนให้ใช้จ่ายหลายพันดอลลาร์เพื่อพยายามเอาชนะ
รู้สึกแปลกที่อายุมากขึ้น? คุณไม่ได้อยู่คนเดียว
น้ำเสียงของข้อความเกี่ยวกับความชราของผู้ลงโฆษณาเปลี่ยนไปตลอดหลายปีที่ผ่านมา เกือบตลอดศตวรรษที่ 20 มันถูกส่งมอบด้วยค้อน เป็นการเตือนสำหรับผู้หญิงเสมอว่าผู้ชายในชีวิตของคุณจะไม่รักคุณเมื่อคุณอายุมากขึ้น พระเจ้าห้ามไม่ให้สามีของคุณดูอ่อนกว่าวัย ในช่วงไม่กี่ปีมานี้ ข้อความมาในรูปแบบของการกอดที่กระตือรือร้นแต่ท้ายที่สุดก็ว่างเปล่า ตามที่Amanda Hess อธิบายไว้ในนิตยสาร New York Times ในปี 2017มันไม่ได้ถูกห่อหุ้มไว้มากไปกว่าการปกปิดริ้วรอยอีกต่อไปแล้ว แต่กลับถูกปกปิดด้วยภาษาเกี่ยวกับผิวที่เปล่งปลั่ง สดใส และดูมีสุขภาพดีขึ้น ไม่ใช่การปฏิเสธ กาลเวลา แต่ เป็นการ ท้าทาย คุณควรรู้สึกมีพลังที่จะดูดีที่สุดในทุกช่วงวัย
ไม่ว่าน้ำเสียงจะเป็นอย่างไร เป้าหมายยังคงเหมือนเดิม: เพื่อเตือนผู้บริโภคว่าพวกเขาไม่สบายใจกับการสูงวัยและกระตุ้นให้พวกเขาใช้จ่ายเงินตามนั้น การบรรจุหีบห่อการต่อต้านวัยในกรอบสุขภาพนั้นมีราคาเท่าเดิม — และมีน้ำหนักทางจิตใจที่เท่ากัน
Candace Konnert ศาสตราจารย์ด้านจิตวิทยาจาก University of Calgary ผู้ซึ่งศึกษาเรื่องอายุ บอกกับฉันว่ามีความแตกต่างกันมากในแต่ละคน ขึ้นอยู่กับว่าพวกเขาเปรียบเทียบตัวเองกับใคร วิธีการจัดการกับปัญหาในครอบครัวและคู่ของพวกเขา พวกเขาบริโภคสื่ออะไร และสุขภาพจิตของพวกเขา ตลอดจนปัจจัยอื่นๆ อย่างไรก็ตาม ข้อความที่ชัดเจนจากรุ่นสู่รุ่นคือความงามในอุดมคติคือ “เด็ก ผอม และกระชับ” เธอกล่าว “ผู้หญิงบูมเมอร์เรียนรู้เกี่ยวกับร่างกายของพวกเขาที่ไหน? พวกเขาเรียนรู้จากแม่ของพวกเขาที่เติบโตในยุคของคนบ้า ”
